گزنه
نام علمی Urtica dioica
نام انگلیسی Nettle
خانواده Urticaceae
نامهای دیگر گزنه کبیر، گزنه دو پایه، گزنه سفید (انجره)، گزما، گزنک و…
گزنه بخاطر ایجاد سوزش شدید در پوست، به عنوان یک گیاه بدنام در بین مردم شناخته میشود و نمونه ی خوبی از گیاهانی است که در عین اینکه یک علف هرز است، ارزش بالای دارویی و غذایی دارد. این گیاه به خاطر دارا بودن مقادیر بالایی آهن، کلسیم و سیلیس در برگ خود میتواند به عنوان یک ماده غذایی مقوی به صورت چای یا سوپ باشد که برای درمان کم خونی و مشکلات روماتیسمی مفید است. اثرات ضد آلرژی برگ این گیاه نیز به اثبات رسیده است. گزنه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.
گزنه از خانواده گزنه و یکی از گیاهان دارویی مهم شناخته میشود. از گزنه به عنوان مادهای مدر (diuretic) (ادرارآور) و ملین یاد میشود و آن را برای مداوای زخمهای عفونی، غدههای بدخیم و بیماریهای مربوط به دستگاه تنفسی و همچنین برای معالجة روماتیسم و همچنین برگهای آن حاوی ویتامینk، تصفیهکنندۀ خون (blood purifie)، جلوگیری از خونریزی یا انعقادخون، پیش مادة ویتامین A (بینایی) و عناصر معدنی مانند آهن و فسفر است. گزنه مو را تقویت کرده و از ریزش موی سر جلوگیری میکند، حتی در بعضی از موارد موی سر دوباره میروید. گزنه ضد آلرژی(حساسیت)، ضد التهاب، ضد اسپاسم (ریشه)، پاک کننده ی خون برگها حاوی مقادیر فراوانی کلروفیل است. در اکثر کشورهای غربی کلروفیل استخراج شده از برگها به عنوان رنگدانه های طبیعی در صنایع غذایی، نوشابهای، آرایشی، بهداشتی کاربرد دارد. مواد مؤثرة موجود در ریشة گزنه سبب کاهش کلسترول خون و همچنین سبب کاهش ورم پروستات و ورمهای خوشخیم میشود.
موضوعات مرتبط: ، ،
برچسبها:
آب تره یا بولاغ اوتی
نامهای دیگر: آب تره، علف چشمه، بولاغ اوتي، شاهی آبی، ترتیزک آبی، کلشک، اوتره و ...
نام علمی:Nasturtium nasturtium-aquaticum, N. microphyllum
بولاغ اوتی به تیره شببو تعلق دارد. گیاهی است علفی و پایا که از ساقههای خوابیده آن که عموما ضخیم و گوشتدار است، ریشههای کوچک و سفید رنگ به صورت شبکهای خارج میشود که ارتباط آنها در نقاط مختلف زمین را باعث میگردد. برگهای آن متناوب و گوشتدار به رنگ سبز تیره و عاری از کرک است. در قسمت انتهایی ساقه آن گلهای سفید رنگی مجتمع به شکل خوشه ظاهر میشود که پس از آمیزش هر یک میوهای به صورت خورجین و به طول 2 تا 2.5 سانتیمتر تبدیل میگردد. دانهاش قهوهای رنگ مدور و واقع در دو ردیف در داخل میوه است، طول ساقه آن به تناسب شرایط محیط زندگی تفاوت میکنند. بطوری که در جریانهای آب کم عمق ساقهاش کوتاه ولی در جریانهای آب نسبتا عمیق که زلال نیز باشد از 2 متر هم تجاوز میکند. نمونههایی از این گیاه در ارتفاعات زیاد میرویند. معمولا طعمی تلخ دارند و برعکس نمونههایی که در اعماق زیاد آب رشد میکنند طعم تند خود را از دست میدهند. در قسمت انتهایی ساقه آن گلهای سفید رنگی مجتمع به شكل خوشه ظاهر می شود. شاهی آبی یا بولاغ اوتی سرشار از املاح و مواد معدنی و ویتامین ها از جمله ویتامین E, C , B است. میزان آهن موجود در آن نیز بیشتر از اسفناج است.
برچسبها:
این میوه هسته قهوهای رنگی دارد که طعم آن با خود میوه متفاوت است و پاکستانیها با مخلوط کردن آن با خامه و سایر مواد از آن به عنوان دسر بعد از غذا استفاده میکنند. لیچی جزو میوههایی است که رسیده بودن آن را میتوان از بوی خوشش تشخیص داد. پوست این میوه قرمز رنگ و سفت است اما اگر شیوه خوردن آن را بلد باشید پوست سفت لیچی براحتی از میوه جدا میشود و شما میتوانید مغز سفید رنگ و شیرین آن را میل کنید.
اندازه لیچی تقریبا با آلو سیاه برابر است. هنگامی که اولین بار این میوه را میخورید احساس میکنید دهانتان خشک شده است اما پس مدتی که لیچی در دهان شما آب شد از خوردن آن لذت خواهید برد.
موضوعات مرتبط: ، ،
برچسبها: